Het is maandagochtend en zoals ik al vermoedde is mevrouw Zoet in het weekend overleden. Haar broze conditie kon een longontsteking niet meer aan. Daarom was ik voor het weekend met palliatieve sedatie gestart om haar zo comfortabel mogelijk naar de laatste fase te laten gaan. Het verlies zal meneer Zoet zwaar vallen aangezien zijn dagelijkse bezoek aan het verpleeghuis toch ook een vorm van sociale contacten en dagritme bracht. Ik bel hem om mijn condoleances over te brengen waarop hij uitzonderlijk enthousiast reageert. “Ach dokter, wat fijn dat u belt. Het is snel gegaan hoor dokter, maar het is goed zo. En ze ligt nu heel mooi thuis. Wilt u komen kijken?” Overrompeld door dit onverwachte enthousiasme wil ik vragen of ze er vredig bij ligt. Op de één of andere manier slaat de suboptimale maandagochtend scherpte toe, waarop ik vraag: “Ach, dank voor het aanbod. Ligt ze er rustig bij?” Meneer Zoet antwoordt vol trots: “Ja dokter, zo rustig heeft ze er nog nooit bijgelegen!”
Wie is Dokter Frank?
Dokter Frank beschrijft de dagelijkse gang van zaken in de ouderenzorg, gezien door de ogen van een jonge, vrije dokter. Door anekdotes die zowel weten te ontroeren als te laten lachen, leer je de veelzijdige bewoners kennen en kijk je met een frisse blik het verpleeghuis in.
P.s.: Om de privacy van Dokter Frank en medekompanen te waarborgen, zijn alle namen gefingeerd.