Ismay van Loon, internist-nefroloog, ging je voor. Ze kwam het artsenteam van My-doc versterken en ging aan de slag in de medische zorg voor ouderen in het verpleeghuis. In deze blog deelt ze haar ervaringen om andere collega’s te helpen die deze stap overwegen.
“Een klein jaar geleden nam ik de beslissing om van m’n tot nu toe gebaande pad af te wijken en tijdelijk wat anders te gaan doen. Opgeleid als internist-nefroloog, maar helaas geen baan in het vooruitzicht na m’n zwangerschapsverlof. Met My-doc kon ik aan de slag in het verpleeghuis Ronssehof van Zorgpartners Midden-Holland. Ik nam een klein rugzakje mee met gevoelens van falen, schaamte en angst. Maar ook een nieuwsgierige, open blik; want zou het niet stiekem heerlijk zijn om meer tijd te hebben voor m’n patiënten, meer aandacht voor gesprekken over zingeving, meer tijd voor het thuisfront? En het zou me als medisch specialist, gepromoveerd op de inzet van het geriatrisch assessment bij nierfalen, toch wel makkelijk afgaan..?
Nou, makkelijk was het niet! De omschakeling van het ziekenhuis naar de langdurige zorg en de geriatrische revalidatie was enorm. Opeens ervaarde ik hoeveel ik in het ziekenhuis altijd werd gefaciliteerd door structuur, goede dossiervorming, lab en super gespecialiseerde (dialyse) verpleegkundigen bij het behandelen van m’n patiënten. Loslaten van ziekte-georiënteerd denken bij zeer kwetsbare ouderen en focussen op optimaliseren van functioneren, was voor mij als internist toch minder vanzelfsprekend dan ik dacht. Ik heb enorm veel bewondering gekregen voor collega SO’s (specialisten ouderengeneeskunde) die in dit landschap goed overzicht hebben en de juiste afwegingen kunnen maken voor hun patiënten. Wat is het een prachtig en belangrijk vak!
Ik miste het om minder uitgedaagd te worden op medisch inhoudelijke vraagstukken. Een groot deel van m’n kennis als internist-nefroloog kon ik hier niet inzetten. De eerste maanden waren mede daarom enorm frustrerend. Maar gaandeweg ontdekte ik andere aspecten als dokter waardoor ik hier van waarde kon zijn. Met aandacht aanwezig zijn en contact leggen. Coaching van jonge collega’s en aansturen van teams.
Ik werd vaak ontroerd door levensgeschiedenissen of pogingen van bewoners om zich op hoge leeftijd aan te passen aan een nieuwe (laatste) woonplek. Ik heb veel gelachen op de werkvloer, over het opvoeren van scootmobielen, over de tafelschikking tijdens de lunch (jonkies < 90 jaar zijn niet welkom aan deze tafel), om eigenzinnig gedrag van bewoners en pogingen van het personeel om dat in goede banen te leiden.
Ik leerde ook bepaalde overtuigingen los te laten. Met name dat het bereiken van een stip op de horizon – namelijk het bemachtigen van een vaste plek als internist – minder heilig is dan ik had gedacht en dat ik een grote rugzak met kennis, kunde en kwaliteiten meeneem, die ik op meerdere plekken zou kunnen inzetten.
Het contact binnen het team van My-doc heeft me afgelopen jaar erg geholpen en geïnspireerd. Maandelijkse bijeenkomsten van een bevlogen team SO’s en huisartsen uit verschillende delen van het land, waarbij de focus ligt op intervisie en kennisuitwisseling. Wat is het waardevol om met een vast team structureel de tijd te nemen om elkaar te inspireren bij het ontwikkelen van je kwaliteiten als arts en mee te denken over strategieën voor verbetering op de werkvloer. Eigenlijk gun ik iedere medisch specialist zo’n team!
Een belangrijk thema is het veranderende zorglandschap en hoe de 1e lijn keuzes moet maken om in de toekomst niet overspoeld te worden door de toegenomen en complexere zorgvraag van ouderen. Ik heb bewondering voor het out-of-the-box durven denken en de voortrekkersrol die het My-doc team hierin neemt en blijf ze met veel interesse volgen de komende jaren!
Mijn vervolgstap is een fellowship nephrogeriatrics in Toronto, Canada. Ik ga me bezighouden met besluitvormingsvraagstukken bij (oudere) nefrologie patiënten, optimaliseren van kwaliteit van leven en begeleiding in de palliatieve fase. Een betere en bredere basis dan het afgelopen jaar had deze geriatrische nefroloog zich niet kunnen voorstellen!”
Ismay, nogmaals dank voor de fijne samenwerking en het delen van je ervaringen. We wensen je alle goeds voor je volgende avontuur en blijven jou zeker ook volgen!
Overweeg jij of je haar voorbeeld wil volgen?
Laat het ons weten, we denken graag met je mee.